That's SO New York #2

Welkom bij deel 2 van That's SO New York!



Ik ben dit artikel begonnen om eens te schrijven over de bijzondere dingen hier in New York ( of soms héél Amerika)  die anders zijn dan in Nederland.

Ik heb er weer een paar verzameld voor jullie.

Daklozen

Ook in Nederland heb je daklozen en natuurlijk vooral in de grote steden. Ik heb het idee dat het hier wel een graadje erger is. En het leven als daklozen in NY lijkt me enorm zwaar. Hoe kom je hier ooit uit de ellende? Alles is zo ontzettend duur/ onbetaalbaar/ oneerlijk verdeeld. De (sociale) zorg is hier ook moeilijk toegankelijk. Dus ook veel verwarde mensen op straat. De sociale huur? Ja die is er, huurbedragen starten bij 1000 dollar per maand. Affordable housing heet dat.
Hier in de buurt hebben we eigenlijk altijd dezelfde mensen rondlopen op straat en je leert ze op die manier ook beter kennen. Ik vind het inmiddels dan ook heel normaal om altijd wisselgeld binnen bereik te hebben om dit weg te geven.
Mensen leggen vaak schoenen, jassen etc klaar op de hoek van de straat zodat dit meegepakt kan worden door mensen die het kunnen gebruiken.

Ook in metro's lopen vaak arme mensen die vragen om wat kleingeld of wat eten. Zo was er laatst een man die pakjes zakdoekjes neerlegde naast je en een briefje dat hij in ruil alles kan gebruiken wat je kwijt wilde. Zo'n lief gebaar! Ook dan doe ik niet moeilijk en geef iets kleins. Ik zie veel mensen ( ook toeristen) vaak hun hoofd wegdraaien om deze mensen te negeren, maar echt; het is geen schande om iets te geven aan iemand die het hard nodig heeft!
Ik krijg daar in ieder geval een goed gevoel bij. Regelmatig geef ik wel iets weg, is het niet wat wisselgeld, dan is het wel een stuk fruit of flesje water.

Zomers in New York
Ja ik heb de eerste zomer doorgemaakt in New York. Iets waarvan mijn collega in het begin zei ; Maak je borst maar nat!
Wij hebben van Mei tot en met September alleen maar temperaturen boven de 25 graden gehad.
De uitschieters waren daarbij niet zomaar een paar dagen hitte, maar weken van hitte!
Weken lang is het hier boven de 34 graden geweest. Daarbij komt een hoge luchtvochtigheid waarbij je het gevoel hebt je zuurstof te moeten kauwen, zulke dikke lucht was het naar mijn idee.

We hebben weekenden doorgemaakt dat we niet wisten waar we het moesten zoeken en ervoor kozen te verkassen naar kantoor, waar de airco 24/7 aan staat. En andere dagen bleven we thuis met onze huis tuin en keuken airco en was het gewoon een kwestie van rustig blijven en veel drinken. Ook Nova heeft er erg aan moeten wennen, maar doet het inmiddels prima! Natuurlijk waren het kleine wandelingetjes voor haar tijdens de echt hete dagen boven de 30 graden, maar inmiddels is ze heel goed gewend aan de warmte en functioneert ze ook prima. Inmiddels is het hier ook herfst geworden en genieten we er allemaal van!

Metro's
Om dan maar door te gaan naar de metro, want ja dat was me wat met die warme dagen!! Is het buiten 35 graden dan in het beneden zeker wel 45 graden en benauwd!  Ook hieraan raak je snel gewend. Soms heb je het geluk dat je in 10 seconden de metro in kan stappen, andere momenten moet je 10 minuten wachten. Je kan je dan gaan lopen opwinden met als gevolg dat je echt last gaat krijgen van benauwdheid, maar ik probeerde juist om erg relaxed te blijven. Stil staan en niet teveel nadenken. En dat werkt toch het beste. Deal with it.
Maar dan....Dan gaat het regenen. En als het regent dan regent het hier vol overtuiging! Je loopt naar de metro halte, een wandeling van een kwartier. De paraplu houdt je hoofd wellicht droog maar de rest is doorweekt als je er aankomt ( het is tijd voor regenlaarzen!)
Bij de metrohalte is het vervolgens zo warm dat je voelt dat je alweer gedeeltelijk opdroogt, wat bijna als een föhn aanvoelt. Dan gaat de metro open en BAM, de airco staat op graadje vrieskist. Waarna je weer in een warme metrohalte terecht komt en hoppa weer terug in de regen. En dan zit je met natte schoenen op kantoor....
( Zal ik een extra setje kleding op het werk neerleggen?)

Kelderluiken

Ze worden ook wel "New Yorkers worst nightmare" genoemd. En dan heb ik het over deze kelderluiken.  Vrijwel bij elk restaurant of winkel zie je deze luiken op de stoep. Deze luiken geven toegang tot de onderverdieping die vaak dienst doet als keuken, of voorraadruimte.  Ruimte in NY is schaars en dus worden kelders optimaal benut.
De luiken zijn vaak niet meer dan een dunne plaat metaal, soms duidelijk aan vervanging toe of al jaaaaren oud.

Als ze dichtzitten lopen mensen er gewoon overheen, wat ook wel kan, maar wel op eigen risico, want het is totaal niet solide! Eigenaren van de luiken zijn verantwoordelijk voor het onderhoud, maar of je daar op kan vertrouwen?
Ze staan ook vaak open en ik weet niet wat ik nu gevaarlijker vind.
Toch hoort het echt bij het straatbeeld van New York. Zolang je goed oplet overleef je het wel ;)

En zo heb ik jullie weer wat leuke details over de bijzondere feitjes hier in NY .

Fijn weekend allemaal!