That's SO New York #1

www1.nyc.gov

Vandaag zat ik in de taxi en raakte in gesprek met de chauffeur. Hij zei: " New York zal wel héél anders zijn dan Nederland he?"

En dat bracht mij op het idee om hier een keer een blog over te schrijven.
Om eens te schrijven over de bijzondere dingen hier in New York ( of soms héél Amerika)  die anders zijn dan in Nederland.
Ik zal deze blog in een aantal delen posten, omdat ik er nu al achter kom dat ik genoeg te vertellen heb!!

Etsy.com

Terrasje pakken
In Nederland kennen we ze ook, de zonnige terrasjes op de weinige zomerse dagen in het land ;)
Je loopt op het restaurant af, kijkt of ze buiten plek hebben en gaat er alvast lekker zitten wachten totdat de serveerster je bestelling komt opnemen.
Dit is Not Done in NY! Hier moet je wachten tot je een plekje krijgt toegewezen. Ook al zie je 10 tafeltjes vrij op het terras, wachten zal je.  Er is ook vaak maar 1 serveerster die de taak op zich neemt om je naar je tafeltje te verwijzen en je wacht beleefd tot zij je komt halen.
In het begin vonden wij dit zwaar irritant, we vonden het allemaal wat uit de hoogte en overdreven. Maar we hebben ons erbij neergelegd en nu doen we er keurig aan mee. Eerst netjes naar binnenlopen, vragen of ze plek hebben, vaak nog even wachten aan de bar (waiting to be seated) en dan netjes naar je tafeltje gewezen worden. Prima, doen we het zo ;)

Oh ja kleine side note: Honden zijn niet toegestaan in restaurants. Wettelijk gezien mag het wel, maar eigenaren durven het gewoon niet aan met betrekking tot klachten van andere gasten. Het is dus voor 99% nergens toegestaan. Op terrasjes zijn ze vaak een stuk soepeler.





Ieder voor zich
Ik had laatst een kort gesprek met een andere Nederlander die na een week NY een beetje was geschrokken van de afstandelijke houding van mensen in NY. Dit betrof een drukke gelegenheid waarvan ze opmerkte dat mensen wel met je praten, maar eigenlijk allemaal met zichzelf bezig zijn. En ja dat herken ik heel erg!
Laat ik het in mijn eigen woorden brengen; NewYorkers/ Amerikanen zijn vrij uitgelaten in hun communicatie. Ze lijken alles GEWELDIG, AMAZING, EXCITING te vinden! En zo ook als jij je verhaal vertelt. Maar toch merk je, vooral bij bijvoorbeeld het kennismaken met nieuwe mensen, dat er een beetje een laagje omheen zit, het lijkt allemaal wat nep.
Maar zegt dat iets over hen of over ons? Nederlanders zijn over het algemeen wat nuchter van aard
(doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg) en als iemand tegen je zegt iets GEWELDIG, AMAZING, EXCITING te vinden dan wordt je wellicht van je stuk gebracht en denk je "we hebben een enorme klik!!" Terwijl het eigenlijk gewoon aangeleerd sociaal gedrag is van Amerikanen en dat het vaak niets meer dan netheid is.

 In NewYork zijn mensen ook erg op zich zelf. Het is dan ook best moeilijk om nieuwe mensen echt te leren kennen en een echte vriendschap op te bouwen. Een praatje maken gaat vaak makkelijk en kan zelfs heel vermakelijk zijn, maar daarna gaat een ieder toch het liefste zijn eigen weg.
En dat moet bij je passen. Maxim en ik zijn beiden redelijk op onszelf en zoeken niet echt sociale contacten op. Dat maakt het allemaal wel wat makkelijker om de cultuur hier te snappen en om er in mee te gaan.
En ja, dan leer je ook heel snel zelf een gesprek te hebben over hoe EXCITING en AMAZING alles is, zonder wederzijdse verwachtingen.

Excuse me
Om maar even een mooi bruggetje te maken, wat betreft de aangeleerde beleefdheid van Amerikanen; Als je mensen inhaalt op straat, dichtbij komt, wil passeren, zeg je altijd "Excuse me"
Ok, dit klinkt misschien heel logisch, want zeggen wij in Nederland ook niet altijd sorry, als je ergens bij wilt?  Nee, echt niet in deze mate. In die zin drukken wij in Nederland ons lichaam er vaak gewoon tussen ;)
Hier in NY zijn natuurlijk veel toeristen die hier niet bekend mee zijn en dus maak je dus vaak mee dat dit niet gezegd wordt. Dat wordt je niet in dank afgenomen.
Dit "Excuse me" cultuurtje zorgt vaak voor een erg prettige verhouding op straat. Mensen zijn over het algemeen heel tolerant en beleefd naar elkaar. Arm, rijk, jong en oud.

How are you? 
Deze is voor velen van jullie wel bekend, maar toch het bespreken waard.
Als je mensen hier gedag zegt komt hier altijd achteraan : How are you?
Dus: Good morning, how are you?
Amerikanen verwachten niet dat je helemaal uit de doeken doet hoe het echt met je gaat! Dus antwoord niet met " not so good, now you're asking"
Het is hierbij ook weer gewoon aangeleerd beleefd gedrag.
De meest voorkomende conversatie zal zo gaan:
Good morning, how are you?
I am good, how are you?
Pretty good
That's nice te hear have a great day.

Klinkt simpel maar ik kan je zeggen; na inmiddels bijna 8 maanden in NY te wonen blijft het een hele kunst!! Want het gaat lang niet altijd volgens het boekje.
Vaak zeg ik nog tegen de buurman : Hi good morning, zonder verder te vragen hoe het met hem gaat en dat krijg ik dan ook gewoon keihard terug, waarop hij toch aan mij vraagt " how are you today"
En dan raak in in de war. En wat moet je dan antwoorden? En wanneer ben je klaar met gesprek?  Ja het went wel, maar het is zo tegennatuurlijk als de pest!

En nog wat grappigs. Het kassameisje vraagt het ook!! "Goodmorning how are you?"
Als je dan zegt: "Good, how are you?" dan kijkt ze je héél raar aan!  In deze situatie zeg je gewoon " I am good thanks". Gesprek gesloten.

En zo ken ik inmiddels wel 20 soorten variaties en hoe langer je het zelf ook doet hoe creatiever je erin wordt!

Zo, dat waren wel even genoeg voorbeelden van waarom NY zo anders is dan Nederland.
Binnenkort deel 2?
Ik hoop dat jullie dit leuk vonden om te lezen.
Groetjes!