zaterdag 17 juni 2017

Million Dollar Doggy



Hallo daar ben ik weer een keer, naast alle verhalen die mijn vrouwtje hier altijd schrijft wil ik zo af en toe zelf ook wel even wat vertellen.





Ik ben in April alweer 8 jaar geworden!! En ik woon nu al een hele poos in Brooklyn. Ik voel me hier heel erg thuis heb een hoop vrienden gemaakt, met labradoodles, ierse setters, zelfs een andere toller, maar ook aan hoop toller look a likes!

Een paar weken geleden moest ik wel even naar de dierenarts voor mijn jaarlijkse onderzoek en prikken. Maar dat werd toch een groter avontuur dan ik eerst dacht!

De afspraak begint altijd met het wegen op de weegschaal en OEPS, het Amerikaanse eten valt mij goed, ik was een paar kilo zwaarder.
Nouja een pondje meer of minder...

Hierna mocht ik mee naar de dokter die alles even goed opschreef, gewicht, harstslag, temperatuur. Ja ik was gewoon een vrolijke en gezonde hond volgens de dokter! Niets aan het handje. Er werd een lijst opgesteld met alle prikjes die nodig waren en tevens ook allerlei randzaken die de dokter echt nodig vond, maar mijn baasjes toch iets te veel van het goede vonden. Ja, onze dokter weet alles goed te verkopen laten we het daar op houden. ( *Deze dokter werkt vooral op preventieve basis. "Ze is nog niet ziek, maar kan het wel worden!*)

Mijn baasjes hadden wel nog een vraagje, want ik heb een bultje op mn buik. Ze dachten zelf dat het een vetbultje was (fatty tissue noemen ze dat hier) en dat is niet zo erg, maar toch mocht de dokter even kijken.

De dokter voelde even aan het bultje, keek het verder niet na, maar zei dat ik per direct geopereerd moest worden! Misschien was het een vetbultje, maar het kon ook zéker een melkkliertumor zijn en het was te gevaarlijk om er mee te blijven lopen. Ik had een grote operatie nodig ( vrouwtje noemt het mastectomie) Dan werden al mijn tepels aan de linkerkant verwijderd en dan werd ik in ieder geval niet ziek.




Ook schreef hij nog even snel op dat ik 66% kans had dat ik gezond was ( en dus 34% kans had op melkkiertumoren) omdat ik na de eerste loopsheid was gesteriliseerd, wat volgens hem te laat was??
( Later zocht vrouwtje de cijfers op internet en de dokter zat er statistich gezien een beetje naast, zo'n 26 procent...)

Mijn baasjes kregen de details van de operaties ( pijn, drains, opname, pillen) en de prijslijst te zien en konden per direct een afspraak maken voor de operatie.
Zij sloegen stijl achterover en ik als Toller stond ook even te tollen op mn pootjes!!

Gelukkig wilden de baasjes even tijd om na te denken en om misschien andere dokter te raadplegen!
Ik was helemaal niet ziek! Ik ben dan wel al 8 maar nog super vrolijk en gezond!



Zo ga je nietsvermoedend naar de dierenarts en zo ben je ineens ongerust gemaakt!
De baasjes waren super bezorgd, ze bleven me de dagen erna maar raar aankijken... Ook belde de dierenarts de dag erop wat we wilden doen.... Na een paar dagen nadenken zijn we voor een second opinion naar een andere dokter gegaan.

En zo ging ik afgelopen woensdag naar alwéér een dierenarts.
Deze dierenarts was heel lief. Wel raar, meestal heeft de dierenarts een tafel die automatisch op en neer gaat, maar deze dierenarts had een grote mannelijke assistent, die mij HOP op tafel zette! Toch wel knap met dat overgewicht van mij ;)

De dierenarts nam heel veel tijd voor mij, voelde goed en keek alles goed na op mijn buik.
"dat voelt toch echt als een klassiek vetbultje, maar om het zeker te weten kunnen we het beste met een naald wat vloeistof opnemen en het laten testen"  Uhhh naald??!! Maar de baasjes zeiden dat dit wellicht een beter idee was dan die grote operatie die de andere dokter voorstelde.

En zo kreeg ik dus een naaldje in mijn buik, het was eigenlijk zo gepiept.
We vonden het allemaal maar raar dat de andere dokter dit niet wilde doen. Waarschijnlijk omdat deze behandeling hem niet genoeg geld opleverde?  Mijn baasjes willen nu eigenlijk niet meer terug naar deze dierenarts, want hij had me ook nog eens helemaal niet goed nagekeken.

Een paar dagen later kregen we de uitslag van de test en ja hoor, de dokter kon ons vertellen dat het een vetbultje is! We waren super opgelucht! Wel moeten we nog even goed opletten, dat het bultje niet gaat veranderen en dat ik me wel gezond blijf voelen, maar mijn baasjes letten altijd al heel goed op mij!
Ik ben superblij dat ik niet onder het mes hoef!
Wel gaat mijn vrouwtje zorgen dat ik weer wat kilootjes afval. Stom, want zelf eet ze ook genoeg hamburgers!
Maar met een paar boontjes in mn bakje en wat minder brokjes ben ik ook wel tevreden.

Zo, dat was weer een heel avontuur en ik hoop dat ik voorlopig even niet meer naar de dokter hoef!!

Mijn baasjes zijn weer wat dollars lichter na deze weken en noemen mij een Million Dollar Doggy. En soms uit frustratie noemen ze me "Fatty Tissue" pffff



Groetjes van Nova!










5 opmerkingen:

  1. Hihi leuk geschreven Nova! Tja, het houdt wat, de ene dierenarts is de ander niet. All for the money voor sommigen ;-) gelukkig hoef je nu niet onder het mes.
    Succes met afvallen, je kan het!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nova wat heb jij slimme baasjes, die laten jou niet zomaar een vreselijke operatie ondergaan en terecht zoals later bleek. Gelukkig maar alleen een vetbultje. Geniet in NYC met je hondevriendjes, you lucky dog!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nova, wat kun jij ontzettend leuk schrijven, gelukkig dat het alleen een vetbultje was maar wat zullen je baasjes en jij geschrokken zijn! Enjoy!! En veel buitenspelen helpt vast voor het afvallen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo zie je maar dat een second opinion helemaal niet zo'n gek idee is. Gelukkig maar dat er geen operatie nodig was. En ja, dat Amerikaanse eten daar hebben wij mensen ook last van. Zoals Mariska al zegt, met veel buiten spelen komt het vast weer goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Thank God for 2nd opinions... Goed gedaan van je baasjes en nu maar weer snel verder met je avonturen daar :-)

    BeantwoordenVerwijderen