This Brooklyn Week #27

Welkom bij een nieuwe weekblog.

Deze zondag was het 9/11. Een beladen dag natuurlijk, maar daar hebben jullie in Nederland ook vast veel over meegekregen. Wij hebben 's ochtends een aantal reportages gevolgd op TV.

's avonds zijn we naar Brooklyn heights gegaan om vanaf daar de skyline te bekijken.
Op deze avond straalden 2 lichtbundels recht het heelal in. Een ontzettend mooi symbolische gedachte. Het was niet goed op de foto te zetten maar de stralen eindigden in de wolken, zo mooi , net alsof ze in de hemel uitkwamen.

Deze zondag had ik 's middags mijn eerste uitje met Sprout (mijn nieuwe vrijwilligerswerk)  en ik heb genoten!
Ik heb jaren lang in de gehandicaptenzorg gewerkt in NL en ik wilde het graag weer oppakken.
Deze middag waren er 9 deelnemers voor een Bowling activiteit en we waren met 4 begeleiders. Wat een luxe! De deelnemers waren allemaal erg zelfstandig, ze kwamen eigenlijk allemaal zelfstandig naar de activiteit, per metro. Het was een ontzettend leuke en enthousiaste groep die elkaar ook goed kenden.
Bij de Bowlingbaan konden de deelnemer kiezen voor opstaande randen/ bumpers. Dat wilden ze eigenlijk allemaal wel. Ik had bij mij de opstaande randen weggelaten. Na een paar beurten leek het écht helemaal nergens op, ik ben zo slecht in bowlen!!
Waarop een deelnemer tegen mij zei" I think you should try the bumpers, that's my opinion. "
hahaha!!
Het is mij erg goed bevallen!!


Verder was het weer een normale werkweek, de temperaturen buiten zijn iets aangenamer, langzaam voel je de herfst eraan komen. Maar nog steeds tikken we soms de 28 graden aan, heerlijk.

Gisteren had ik alweer mijn tweede uitje met Sprout, we gingen met een groep naar de Italian Street Fair, een grote feestweek in Little Italy. Ontzettend leuk, veel eetgelegenheden, kermis en muziek. Heel gezellig dus, maar als begeleider moest ik goed mij ogen openhouden, want de één wilde spaghetti, de andere sausage, of ijs en binnen no time was de groep van 9 man een stuk kleiner geworden! Op een gegeven moment hadden wij als begeleiders wel de methode gevonden om elkaar goed in de gaten te houden, elke 30 meter stoppen en wachten. Dat leek te helpen.

Het meest wonderbaarlijke vind ik nog wel dat deze deelnemers zelfstandig reizen en ook na het uitje zeiden we gedag en gingen ze gewoon hun eigen weg, midden in Manhattan!! De één moest naar the Bronx, de andere naar Queens, no problem! Terwijl ik als enige geen idee had welke metro ik vanaf daar moest pakken hahaha!! Maar als je hier geboren bent is het zelfs voor iemand met een verstandelijke beperking easy!!

En zo probeer ik elke week te helpen bij een uitje, dus jullie zullen nog wel een hoop leuke verhalen meekrijgen.

We gaan alweer het weekend tegemoet, we hebben nog geen specifieke plannen, maar dat komt altijd wel goed!

Fijn weekend allemaal!